Elke dag loop ik langs een volkstuinopa, zo’n krasse provinciale man in een overall (dus je weet dat het serieus is), die rustig bezig is tussen de rijen sla, prei, aardappel en courgette, op een stuk grond met Afrikaantjes netjes langs de rand.
Zelf heb ik niet de grootste achtertuin, en het meeste heb ik ont-tegeld en insectenplanten in gezet. Maar toch bleef die droom hangen: Zelf (op een iets kleinere schaal dan volkstuinopa) groentes kweken.
Duurzaamheid, zelfvoorziening en voordelig? Oeh memmie.
Ik ben ruim een jaar terug begonnen met zelf composteren. Ik kon geen compostbak naar wens vinden online, en heb een zoekopdracht-met-alert gezet op MarktPlaats. Daar was ze, voor ik denk 2 tientjes. Big Bertha, 450 liter inhoud aan compostgenot.
Alles wat gekookt en of dierlijk is gaat nog steeds in de gemeentekliko (die ik heb kunnen vervangen een kleiner model), maar al het snijafval en groenterestjes uit de keuken van in de compostbak. Soms als ik gewoon even zin heb in iets rustgevends, dan ga ik plantrestjes kleinsnijden en in mijn compost roeren. Eigenlijk is goede materialen, schaduw en tijd is wat er nodig is om goede compost te krijgen. Dat en legio aan wurmen en beestjes die het spul voor me verwerken. Bedankt, natuur!
Maar dan is de vraag, wat doe je met die compost? Vaak strooide ik het in de border bij mijn vlinderstruiken en andere oogappelplanten, maar nu heb ik zoveel dat ik er potten vol mee kon stoppen.
Eerst wordt de compost gezeefd, eventueel laat ik het iets drogen, en meng ik het met wat kleiaarde.
Stap 2 was containers: zoals elk rechtgeaarde tuinier had ik nog 34 binnenpotten in diverse maten over, maar als je grote groentes kweekt heb je iets meer nodig dan de kwekerijpot van een lavendelplant. En dan zie je ineens die gegolfde kweekbak van honderd…hoeveel? Mijn consument gedreven apebrein stond met de vinger over de bestelknop.. Tot mijn man me er op wees dat de 200 stenen die we uit de tuin hadden getrokken om een vijver aan te leggen nogal in de weg lagen…
Deze bak en z’n grote zus heb ik eerst gevuld met dikke takken, tuinaarde, en toen compost.
De regenton is trouwens ook een geweldige Marktplaats vondst: 10 euro voor een ton waar kersen op sap in hadden gezeten (die géur), omgekat naar een extra waterbron. Met deze droogtes? Ideaal.
Het voordeel van mijn insectentuin is dat het bestuiffeestje de hele dag doorgaat. (Over de stompjes Paksoi achtergelaten door koolwitje rupsen hebben we het niet langer ok) Ik haal geen manden vol groentjes binnen, maar kan elke dag wel wat tomaatjes, spinazie, basilicum, komkommer, sla of lenteui plukken.
Gaat alles perfect? Nope. Ik heb de ene bak de dicht op het raam gebouwd, en overmoedig veel plantjes gezaaid. Ook kwamen de zaadjes van gecomposteerde tomaat en paprika met ferme passie uit mijn grond opsteken. Maar heb ik er plezier aan en leer ik om het komend jaar een stukje beter aan te pakken? Helemaal!
Zelf ook beginnen? Beoordeel eerst wat je ook echt eet. Klinkt logisch, maar planten kweken die je gezin ook echt lekker vindt is wel handig.
Je hoeft ook niet met zaad te beginnen: Dat kontje lenteui? Kun je gewoon in water zetten voor extra wortels en dan in de volle grond om telkens af te knippen. Die sla met kluit? Hop in een kwekerijpot en telkens buitenste bladeren afknippen. Zaadlijst uit de Spaanse peper geschrapt? Laten drogen op een keukenpapiertje en bewaren.
Al met al ben ik blij dat ik een goedkope hobby erbij heb die me eetbare dingen oplevert. De drempel en de kosten zijn wat je er zelf van maakt! Het belangrijkste vind ik dat dit ik er weer een vaardigheid bij heb die het leven leuker maakt.
Geef een reactie